හිඳිනා අසරණයෙක් දැක්ක....
අතේ තිබ්බ රුපියල් පහ..
මේ මනුස්සයාගේ අතේ තිබ්බේ
කෝච්චියෙන් බැහැල
පයින්ම ගෙදරයන්න හිතන්...
මගේ මුණ දිහා බලල දාපු
කින්ඩි හිනාවෙන් තේරුණා..
මේ යකා මට වඩා පොහොසත් බව...
කල්පනා පර දාගෙනම
වාඩි උනා බංකුවෙන්...
හූ..... හූ..... හූ..... හූ.....
කවුද මට හූ... කියනවා...
හැරිලා බලද්දී තමයි දැක්කේ...
ගෙදරයන්න තිබ්බ
අන්තිම කෝච්චියත්
මට හූ කියාගෙනම
ගොඩක් දුර ගිහින් බව...
ඕනෑම දෙයක් ගැන
ඕනවට වැඩිය හිතන්න එපා..
