පුහු ජනප්‍රියත්වය සමඟින්
මුදලාලි පට්ටම් පාගාගෙන
සබෑ මිනිස් කම සොයා
ඇවිද යමි නැවතත් ඉදිරියට........
මහා ලොකු මිතුරන් මට නැත.........
දුක සැප මෙන්ම සියල්ලම
අසීමිතව කීමටත්
මට ඇසීමටත් ඇත්තේ
එක් අයෙකු පමණි..........
මගේ මෙන් සිතාගෙන
රකිමින් දුක සැප විමසනුයේ.......
මගේ උන් මා සමඟ නොසිටි විට
තනිකම, පාළුව සමගින් දුකද එකතුව
එලව එලවා වද දුන් අයුරු
මට අමතක නොවන නිසා මිසක
කාටවත් වදයක් වීමට නොවෙයි........
මහා ලොකු ධනයක් නැති වුවද
මට අවැසි දෙය මා සතුය.......
එනිසාවෙන් හැකි පමණ සියල්ලම
අනුන් හට ලබා දෙනුයේ.......
මට ඇති නිසා නොව.....
නොමැතිව සිටීමේ වේදනාව
අතීතයේ තදින් දැනී ඇති නිසාය.......
තව දෙයක් කිව යුතුය........
මම සර්ව සම්පුර්ණ නැත.......
නමුත් මම පටු අරමුණු මත පදනම්ව
මම නොවන වෙනත් අයෙකු ලෙස
පෙනී සිටීමට හෝ මවා පෑමට
උත්සහ ගන්නේද නැත.....
No comments:
Post a Comment