දුන් බත් පත ගන්නට
කටු ගසා ප්ලාස්ටර ඇලවූ දෑත........
දිගුකොට අමාරුවෙන්
ඇඳක් යට සිට..........
ජිවිත ආශාව අතහැර
මරණය පෙනෙන දෑසට
කඳුළු ඉනුව අයුරු දැක......
බෙහෙත් සැරට ඉදිමුන
දෙතොලින් කොඳුරමින්
පින් දෙන වදන් පෙළ
ඇසුණු විට මට....
සාක්කුව තුල සැඟවුණු
කැමරාව එලියට ගන්නවත්
නොහැකි තරමටම
මගේ දෙඅතම එකවර
පන නැතිව ගිය නිසාවෙන්......
එහි වූ එක් රෝගියෙකු වත්
මගේ තෙවැනි ඇස තුල
සිතුවම් නොවිය.....
No comments:
Post a Comment