අන්සතු බිම් කඩක
මගේ වැට මායිමේ....
හිරු රැසින් හෙම්බත්ව
මියැදෙමින් සිටි මට
ඒ සෙවන මහ මෙරකි....
ඉතින් මා රකිමි ඒ ගස
මගේ වැට මායිමේ සිට....
දනිමි මා කෙදින හෝ....
මට සෙවන දෙන
ඒ ගසේ අතු ඉති
ගසේ හිමි කරු විත්
කපා දමනා වග...
දනිමි එදිනට
ගසට කල හැක්කක්
නොමැති වන වග....
දනිමි එදිනට
ගසට කල හැක්කක්
නොමැති වන වග....
එදින මා මියැදේවි
හිරු රැසට මැදි වී
කාටවත් නොකියාම....
No comments:
Post a Comment