අම්මා......

මගේ කියල මම
හිතාගෙන ඉන්න අය
ලෙඩ වෙලා දුක් විඳිනකොට....
මම ගිහින්
දුක සැප හෙවුවා.......
ලඟින් හිටිය........
යන්න බැරි නම්
කෝල් කරලා හරි
හොයල බැලුවා........
පරිස්සම් වෙන හැටි
කිව්වා.......
ඉක්මනට හොඳ වෙන්න
ප්‍රර්ථනා කරා.......
හරියට මගේ ලෙඩක් වගේ.......

ඒත්...
අද මම ලෙඩ වෙලා....
ලෙඩ වෙලා කිව්වත්
ගානක් නෑ කාටවත්.....
රත්තරන් අම්ම නැත්තන්
තුන් වේලට කැඳත් නෑ.....

තරහ නෑ කා එක්කවත්...
මම  උදවු උපකාර කලේ
ඔයාලගෙන් ප්‍රති උපකාර
බලාගෙන නෙවෙයි....
සහෝදරකම් නැතිවෙන්නේ
නෑ කවදාවත්.....

සමහර විට කාර්යබහුල ඇති
ඔයාලා හැමෝම.....
මම දන්නවා
සමහර අයට කතා කරන්න බෑ...
හැම පැත්තෙන්ම ප්‍රශ්න...
නැත්තම්.....
මගේ හිතේ
ඔයාලා ගැන තියන
සහෝදරකමට වඩා
ඔයාලගේ හිතේ
මං ගැන තියන සහෝදරකම
ටිකක් වෙනස් ඇති....